Miejsce na nowo odkryte

Byk jelenia szlachetnego (Cervus elaphus) z tegorocznym porożem w scypule

Wybrane obrazy z tego fotoreportażu są dostępne różnie w formie
tapet (na telefon i na komputer).

Stacja badawcza Polskiej Akademii Nauk w Kosewie Górnym przechodzi gruntowną modernizację. Zmiana, która tam następuje, jest wynikiem dobrze przemyślanej strategii dającej temu miejscu zupełnie nowe możliwości rozwoju i oddziaływania zarówno na przestrzeń naukową, jak i na lokalną społeczność. W najbliższym czasie będziemy świadkami dynamicznego rozwoju ośrodka, który otrzymał impuls do ponownego rozkwitu.


Paweł Kojs
Fotografie: Sylwia Piwowar


Stacja leży w pobliżu Mazurskiego Parku Krajobrazowego, w miejscu o ogromnych walorach przyrodniczych. Malownicze wzgórza są pokryte kwitnącymi łąkami, a przez lasy przechodzą szutrowe drogi, kt.re prowadzą do jeziora. Wschody i zachody słońca, poranne mgły zbierające się w zagłębieniach, dzikie zwierzęta, które można spotkać – to wszystko składa się na wyjątkowość tego miejsca. Amatorzy fotograficznego safari mają tam dziką przyrodę na wyciągnięcie ręki. 

Grupa danieli zwyczajnych (Dama dama) w kwaterze letniej

W niedalekiej przyszłości charakter stacji się zmieni, w planach jest położony duży nacisk na zachowanie historycznych, kulturowych i przyrodniczych walorów tego miejsca. 

Znaczna część zbyt wielkiego stada jeleni sika i danieli – gatunków obcych faunie Mazur – zostanie przekazana licencjonowanym hodowcom. Na łąkach zagoszczą owce starej rasy pomorskiej, które co prawda wolniej rosną, ale odznaczają się dużą odpornością i wytrzymałością. Ich hodowla wejdzie do programu ochrony zasobów genetycznych tych zwierząt. Ponadto stada owiec pełniące funkcję „żywych kosiarek” pozwolą na utrzymanie otwartych, niezarastających łąk.

W ten trend wpisuje się projekt założenia na blisko dwóch hektarach sadu składającego się z historycznych odmian lokalnych drzew i krzewów owocowych. Hodowane tam rośliny będą bankiem genów bliźniaczym do tego znajdującego się w Ogrodzie Botanicznym PAN w Powsinie. Sad będzie też doskonałym pożytkiem dla pszczół, ponieważ w Kosewie ma powstać pasieka na niemal 1000 rodzin pszczelich.

Klępa Maja przemierzająca swoją kwaterę

Ostatnim punktem w scenariuszu zmian jest przygotowanie stacji w Kosewie wraz z terenami w Baranowie i Śmietkach (należącymi do Polskiej Akademii Nauk) do wejścia w skład Mazurskiego Parku Narodowego. Są to plany na najbliższe 10 lat, ale zanim to nastąpi, stacja otwiera się na turystów. Na odkrycie czekają przepiękne olsy, dąbrowy świetliste, fragmenty grądów, borów, bagien, torfowisk, a także wspomniane łąki, na których mogą przemknąć wilk, lis, samotny łoś lub stado jeleni czy saren, miłośnicy ptaków mogą obserwować całą masę gatunków – od żurawi i bocianów po pliszki i mazurki.

dr Paweł Kojs
zastępca dyrektora ds. administracyjnych i rozwoju
Polskiej Akademii Nauk Ogród Botaniczny –
Centrum Zachowania Różnorodności Biologicznej w Powsinie

Gałązka modrzewia europejskiego (Larix decidua) z tegorocznymi i zeszłorocznymi szyszkami
Pastwisko na terenie Stacji. Na pierwszym planie znajduje się płytkie jeziorko, które łączy się z jeziorem Kuc widocznym za szpalerem drzew
Klępa łosia euroazjatyckiego
(
Alces alces) na swoim
wybiegu w stacji
w Kosewie Górnym
Jeden ze śródleśnych zbiorników wodnych otoczony trzęsawiskiem. Wiele z tych leśnych jeziorek wysycha w maju lub czerwcu, ale kilka zatrzymuje wodę przez cały rok

W stacji w Kosewie Górnym poza jeleniowatymi są również hodowane owce. Chów historycznych ras owiec w perspektywie kilku lat będzie coraz ważniejszy
„Żółty domek” – siedziba stacji agroekologicznej w Kosewie Górnym
Kwatera danieli w borze sosnowym z malowniczą starą szopą na siano
Na całym pagórkowatym terenie stacji w Kosewie znajdują się liczne bezodpływowe niecki, w których zimą i wiosną stagnuje woda. Jest to doskonałe siedlisko olsu i ważne miejsce dla zwierząt
Stacja agroekologiczna PAN Ogrodu Botanicznego – Centrum Zachowania Różnorodności Biologicznej w Kosewie Górnym z malowniczym budynkiem biura stacji, wcześniej wykorzystywanym również jako obiekt edukacyjny
Zachód słońca nad jeziorem Kuc. Jezioro, w całości należące do Polskiej Akademii Nauk, jest pod względem przyrodniczym bardzo interesującym akwenem. Należy do oligotroficznych jezior sielawowych

Wersja drukowana tego artykułu ukazała się w numerze 2/2024 (78) popularnonaukowego kwartalnika „Academia: Magazyn Polskiej Akademii Nauk” [ściągnij pdf].

Miejsce na nowo odkryte
Przewiń na górę